CenkOyun - The Godfather Baba Oyunu

The Godfather (Baba)

The Godfather (Baba) serisi Mario Puzo' nun en iyi eserlerinden olarak kabul edilir. Aynı şekilde Francis Ford Coppola tarafından çekilen film de kitabın başarısını en iyi şekilde beyaz perdeye yansıtmış nadir yapıtlardandır. Birinci bölüm film ile aynı senaryo doğrultusunda ilerleyen ve sanki o dünyanın içindeymişiz gibi bizi o mafya alemine sürükleyen, hissettiren kısmı yaklaşık 6-7 saatlik ana hikayeyi oluşturuyor. Bir de bundan sonra süre gelen ve sürekli aynı şeyleri tekrarlatan oyunu sulandıran ikinci kısım. EA Games gibi ünlü bir oyun markasının servet harcayıp filmle ilgili sayısız lisansı satın almıştı. Bunlar içerisinde filmden görüntüler, müzikler, mekanlar, oyunların yüzleri ve bazılarının sesleri bile vardı. Özellikle sinema dünyasının unutulmaz ismi Marlon Brando'nun Don Vito Corleone'yi seslendirmeyi kabul etmesi nedeniyle, The Godfather Game dünya medyasında en çok konuşulan oyunlardan birisi olmuştu. The Godfather oyununun yapılma esnasında yavaş yavaş gelen görüntüler ve haberler herkesin iştahını kabarttı. Ancak Marlon Brando'nun oyunun yapım aşaması sırasında hayatını kaybetmesi, hem üzüntüye hem de endişelere yol açmıştı. Aklımızda sorular vardı. EA sorularımızı duymuş ve ardından gelen açıklama Brando'nun seslendirmesinin çoğunu bitirdiği, yapmadıklarını ise profesyonel kişiler tarafından en uygun şekilde yapılacağıydı.

Yapımcılar tarafından farkı anlamayacağımız vaad edilmişti. Ama ne yazık ki olay böyle olmadı, olayın belirli bir yerinden sonra Vito Corleone'nin sesi alt yazı dışında anlaşılmaz bir haldeydi. Oyunlar piyasaya sürüldü ve beğeniye sunuldu. Herkes büyük bir merakla oynamaya başladı. Müthiş detaylı bir karakter yaratma ekranıyla mest olduk. Klasik Godfather ana teması eşliğinde gelen çakmak sesi ile iyice kanımız kaynadı. Giriş videosundaki olaylar ise bizi iyice coşturmuştu. İlk oyunda çocukken, babası gözlerinin önünde birden infaz edilen ve kendisi de son anda Don Vito Corleone tarafından, Aldo Trapani'yi canlandırıyorduk. Karakterimiz yeterince büyüyünce, Vito Corleone'nin sözünü dinleyip babasının intikamını almak için "Aile" yaşantısına giriyordu. Ufak işlerle başladığımız oyunda yavaş yavaş Don of New York'a kadar yükseliyorduk. İlk oyunun tadı ve büyüsü de buradan geliyordu gibi.

İlk oyun filmdeki birçok klasik sahneyi oynamamıza imkan sağlıyordu, bizi sürüklüyordu. Ayrıca filmdeki bir çok mekanda ve yerde dolaşabiliyorduk. Hayranlıkla izlediğimiz bu kişilerle kontakt bile kurabiliyorduk. Özellikle Don Vito Corleone ile bire bir görüştüğümüz ve "Aile"'ye alındığımız sahnede tüylerim diken diken olmuştu müthiş bir deneyimdi. Sonra adamın biriyle tanıştık ve kendini Michael Corleone olarak tanıttı. İçimden hayır sen Michael değilsin, gerçek Michael'a ne oldu diyesi geliyor insanın o esnada. Ancak lisans konusunda gereken ilgiyi göstermeyen Electronic Art Games Al Pacino ile anlaşamamıştı. Bu yüzden benzemeyen bir adamı Michael olarak yerleştirip maceramıza devam ettik. İlk oyunu başyapıtlıktan son anda emekli eden sorun: Baba öldükten sonra yani oyunun aşağıya yukarı yarısı bittikten sonra, artık adam akıllı yapacak bir şey kalmıyordu. Oyun esnasında bize tek kalan şey, kafamıza göre kıyafetlerimizi değiştirip, yeni haraç alacak mekanlar bulup, masum insanları öldürmekti. Ayrıca Don of New York olmamıza rağmen hala ayak takımı adamların bize laf sokarcasına konuşması yapay bir duyguydu. Oyunda grafiksel ve içeriksel açıdan ziyade manevi açıdan da eksiklikler vardı, belli bir duyguyu hissettiremiyordu yapaylık seziliyordu. Ancak iyisiyle kötüsüyle The Godfather: Game (Baba Oyunu) ilk filmdeki havayı ve ciddiyeti elinden geldiğince yansıtıyordu.